วันจันทร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2551

จะไปส่งให้ถึงมือ


ถ้าถาม เธออย่าโกรธนะ แค่ฉันอยากให้ชัดเจน
ฉันเหมือนแค่ได้เป็น สิ่งที่เธอเรียกว่าแฟน
บ่อยครั้งเขาแค่ผ่านมา แต่เหมือนเขามาแทน
และเหมือนว่าเกิดแรง ผลักให้ฉันพ้นสายตา
*บอกได้นะ ถ้าคิดผิด ที่เลือกมาเดินกับฉันบอกได้ไหมเรื่องสำคัญ
เธอคิดเสียดายใช่ใหมที่ไม่ใช่เขาเจอและเดินเคียงข้างเธอ
**จะไปกับเขา จะพาไปส่งถึงมือก็ยินดีจะทำให้สมดังที่หวัง
ฉันไม่ถือ ฉันเข้าใจจะอยู่กับเขา จะต้องพาเธอไปเจอกับเขาเลย
หากจะทำให้เธอนั้นยิ้มมากกว่าเคยบอกฉันเลย ฉันก็พร้อม......พร้อมเข้าใจ
ถ้าถาม ฉันก็เจ็บนะ ถ้าฉันจะต้องเสียเธอฉันคิดอยู่เสมอ
เจอะกับเธอ ฉันโชคดีแต่เหมือนเธอไม่ได้คิด อย่างฉันสักนาทีฉันรู้สิ่งที่มี อาจไม่พอหัวใจเธอ
*,**(rap...)ก็จะพาไปส่งถึงมือก็ยินดีจะทำให้สมดังที่หวัง
ฉันไม่ถือ ฉันเข้าใจจะอยู่กับเขา
จะพาไปเจอกับเขาเลยหากจะทำให้เธอนั้นยิ้มมากกว่าเคยบอกฉันเลย
ฉันก็พร้อม......พร้อมเข้าใจ


ไม่พอดีไม่ดีพอ

ใกล้เกินไป ก็เลยถูกมองเลยไปจะทำยังไงก็ไม่ดีพอสักที...
ในสายตามากเกินไปก็ทำให้เธอรำคาญจะทำอะไรก็ไม่พอดีกับใจ...เธอสักครั้ง
*เนิ่นนานเพียงใดไม่เคยสำคัญอยู่ไปวันๆเหมือนฉันเป็นเพียงแค่คนคนนึงที่ไม่เคยโดนใจไม่เห็นค่าอะไรกับสิ่งที่ทำ
**แค่เพียงเพราะเธอไม่รัก ก็เลยไม่ดีใช่มั้ยจะทำอะไรก็ไม่เคยพอใจ
นี่ใช่มั้ยคือเหตุผลผิดตรงที่เธอไม่รักก็มันจะไปโทษใครไม่เหมือนบางคนคนที่เธอมีใจจะทำอะไรยังไงเธอก็ว่าดี
ไม่พอดีและไม่เคยดีเพียงพอทุ่มเทลงไปไม่ได้อะไรกลับคืน...ให้ชื่นใจไม่มีทาง ไม่มีสิทธิ์ถามใช่มั้ยจะได้ตั้งใจไม่หวังอะไรต่อไป...ให้ยิ่งช้ำ(*,**)เพียงคำเดียวที่เธอยืนยันถ้าเธอรำคาญฉันก็จะไปเพียงคำเดียวว่าไม่มีใจฉันจะไม่ดึงดัน รักเธออีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว(**)